Deze Hoya bij Currlin, juni 2022, gekocht.
In het begin van de 20e eeuw werkte Loher in de Filipijnen in Luzon. Hij vond deze hoya direct na het regenseizoen, in maart en april. Hij noemde het naar Charles Darwin (1809 – 1882), ter herdenking van de 100ste verjaardag van zijn geboorte in 1909, en classificeerde Hoya darwinii in 1910.
In zijn natuurlijke habitat groeit Hoya darwinii op de eilanden van de Filipijnse archipel en op Sabah.
Hoya darwinii is, net als zijn naaste verwant, Hoya mitrata, symbiotisch met mieren. Om dit te doen, heeft ze een mechanisme ontwikkeld voor de vorming van een mierennest uit bladeren: ten eerste groeien alle bladeren als perfect gewone bladeren. Op een gegeven moment stoppen in sommige knopen de randen van de bladeren met groeien, het binnenste deel van het blad blijft verder groeien. Het blad groeit in de vorm van een bal. Naarmate ze ouder worden, wordt de structuur van dergelijke bladeren poreus, los, ze veranderen van kleur van groen naar vervaagd, donkergroen. In het blad wordt een holte gevormd, die mieren als hun woning gebruiken. De luchtwortels die zich in het knooppunt vormen, groeien in de bladeren, waar ze voeding krijgen van de afvalproducten van mieren en regenwater dat zich in de bladeren verzamelt. Soms zorgt een keten van gemodificeerde bladeren ervoor dat Hoya darwinii op spruitjes lijkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten