Hoya wibergiae genoemd naar Eva-Karin Wiberg, deze vond
deze Hoya in de Palawan Eilanden in de Filipijnen.
Dit is de "echte" Wibergiae omdat het blad 5 nerven heeft.
Er zijn ook Wibergiae's in de handel die 3 nerven heeft, dit is dat een........
juist ja een Hoya verticillata.
Of bovenstaande juist is moeten de biologen maar uitmaken.
Volgens andere kenners is het 1 pot nat.............Hoya verticillata dus.
Dit 1 van de vele soorten Lacunosa die vandaag de dag op de markt zijn.
Ze worden aangeboden met hele mooie namen
- Hoya krohniana
- Hoya krohniana Eskimo
- Hoya krohniana super Eskimo
etc................ de kwekers kunnen er wat van, de mooiste exotische namen en dat alleen om (veel) geld te maken.
Mijn Hoya obscura bloeit voor de tweede keer dit jaar.
Deze Hoya ontdekte Elmer in Irosin (Bulusan Mountains), Sorsogon Province, Luzon in juli 1916.
Hoya obscura is een epifyt, zeer dicht en met een compacte dichte groei. Zoals de meeste Filipijnse soorten houdt Hoya obscura van veel water en een hoge luchtvochtigheid. Reageert goed op een douche. In de teelt mag de grond niet uitdrogen, het is noodzakelijk om de grond constant matig vochtig te houden.
Hoya obscura behoort, net als Hoya lacunosa, tot de Otostemma sectie.
Deze Hoya via MP gekocht van Marianne.
Deze Hoya is "gekweekt" door Rosita Petterson
Zo Rosita 3 komt ze er uit te zien als ze bloeit.
Deze Hoya bij Currlin, juni 2022, gekocht.
In het begin van de 20e eeuw werkte Loher in de Filipijnen in Luzon. Hij vond deze hoya direct na het regenseizoen, in maart en april. Hij noemde het naar Charles Darwin (1809 – 1882), ter herdenking van de 100ste verjaardag van zijn geboorte in 1909, en classificeerde Hoya darwinii in 1910.
In zijn natuurlijke habitat groeit Hoya darwinii op de eilanden van de Filipijnse archipel en op Sabah.
Hoya darwinii is, net als zijn naaste verwant, Hoya mitrata, symbiotisch met mieren. Om dit te doen, heeft ze een mechanisme ontwikkeld voor de vorming van een mierennest uit bladeren: ten eerste groeien alle bladeren als perfect gewone bladeren. Op een gegeven moment stoppen in sommige knopen de randen van de bladeren met groeien, het binnenste deel van het blad blijft verder groeien. Het blad groeit in de vorm van een bal. Naarmate ze ouder worden, wordt de structuur van dergelijke bladeren poreus, los, ze veranderen van kleur van groen naar vervaagd, donkergroen. In het blad wordt een holte gevormd, die mieren als hun woning gebruiken. De luchtwortels die zich in het knooppunt vormen, groeien in de bladeren, waar ze voeding krijgen van de afvalproducten van mieren en regenwater dat zich in de bladeren verzamelt. Soms zorgt een keten van gemodificeerde bladeren ervoor dat Hoya darwinii op spruitjes lijkt.
Deze Hoya bij Currlin, juni 2022, gekocht.
Hoya flavescens werd in april 1908 door Dr. Schlechter aangetroffen op bomen in de bossen van het Kani-gebergte (Papoea-Nieuw-Guinea) op een hoogte van ongeveer 800 m boven de zeespiegel.
Hoya flavescens is nauw verwant aan Hoya ischnopus Schlechter en Hoya kenejiana Schlechter.
