Deze Hoya bij Currlin gekocht als Hoya davidcummingii (Yellow Form)
Deze naam is verkeerd, het moet een Hoya 'Noona' zijn.
Hoya 'Noona' is een X tussen Hoya davidcummingii en Hoya heuschkeliana ssp heuschkeliana , en genoemd naar Noona Kunyarat J, de vriendin van Anders Gustafsson.
Dit is de gele soort, er moet ook nog een pinky soort zijn
Een mooie Hoya met prachtige nieuwe rode bladeren.
Deze Hoya komt van de Solomon Eilanden en heette vroeger Hoya sp. 'Mt Gallego'
De natuurlijke habitat zijn de schaduwrijke bossen op de Salomonseilanden. Deze Hoya werd voor het eerst gevonden op 24 februari 1992 door David Liddle op Mount Gallego (Mt. Gallego, provincie Guadalcanal, Salomonseilanden). Volgens David Liddle verzamelde Geoff Dennis het op zeven locaties op Mount Gallego, drie locaties aan de Komarinde-rivier en zes locaties langs de bovenste Lungga-rivier op het Lungga-plateau.
Dit zijn mijn Deykeae's, ze zijn dit jaar erg gegroeid, maar bloeien wil maar niet.
Wel enkele peduncles gehad, maar ze wilden niet doorzetten.
Deze Hoya is een X tussen Hoya davidcummingii x Hoya sp. Sulawesi AP1043 .
Carol Noel is een Hoya "gek" uit Hawaii
Een Hoya met een prachtig mooi blad.
Deze Hoya lijkt veel op een sp. aff. Burtoniae
Verder is er weinig bekend over deze Hoya
SRQ =
Deze obscura groeide in de tuin van Noona Kunyarat J.
Deze Hoya moet roze bloemen hebben.
Hoya alagensis werd gevonden door Elmer D. Merrill bij de rivier de Alag, Mindoro, Filippijnen in november 1906 op een hoogte van 150 m.
Bloemen, karmozijnrood, geurloos. De bladen van de bloemkroon zijn breed ovaal, met een scherpe punt.
Hoya 'Jennifer' of Hoya cv. Jennifer is een X tussen Hoya incrassata en Hoya finlaysonii.
Deze Hybride werd in 1995 verkregen door Michael Miyashiro. In omloop is een andere zaailing van dezelfde kruising met zeer vergelijkbare bladeren (met een verschil in de vorm van de bovenkant) en vergelijkbare bloemen.
Deze Hoya werd in november 1904 in China (Guizhou, Tsien-sen-kiao) verzameld door plantenverzamelaar Jean Ly. Het is naar hem vernoemd.
Verspreiding: noordelijk Laos (provincies Houa Phan en Xiangkhouang), Vietnam (provincies Ha Giang, Lai Chau, Lam Dong, Lao Cai, Nghe An, Son La, Thanh Hoa en Tuyen Quang), Zuid-China (Guangxi, Guizhou, Sichuan, Yunnan). In zijn natuurlijke habitat groeit Hoya lyi op rotsen in de dichte bossen van Guangxi, Guizhou, Sichuan, Yunnan.
Het is bekend dat Hoya lyi ook in Laos woont: de provincie Luang Namtha (in het noordwesten van het land), de provincie Xiengkhuang (noordoosten van het land). In 2014 werd het gevonden in Vietnam: Thang Hoa Province (in het noordwesten van het land, in de buurt van de provincie Xiengkhuang van Laos), Điện Biên en Hà Giang (noorden van het land - provincies grenzend aan China).
LT = Lao Trip
Ik heb nu twee stekken van de Mirabilis, ze willen niet groeien, oorzaak ?
Hoya mirabilis werd in 2011 gevonden in de provincie Ratchaburi (Thailand), Suan Phung, Khao Laem, op een hoogte van 1100 m boven de zeespiegel.
Hoya mirabilis groeit in de oksels van twijgen en op boomstammen in de bovenste laag, geeft de voorkeur aan schaduwrijke en schaduwrijke delen van groenblijvend bos op een hoogte van 1050 - 1100 m boven de zeespiegel. Vanwege deze manier van groeien is het zeer problematisch om het met het blote oog te detecteren. Het leven van Hoya mirabilis is nauw verwant aan mieren, de wortels ontkiemen meestal en ontwikkelen zich in mierennesten in boomholtes. Hij bloeit in juli-september.
Hoya mirabilis werd in april 2012 gepubliceerd door Kidyoo en in juli 2012 door Rodda en Simonsson als Hoya somadeeae. Toen Rodda en Simonsson hoorden dat deze variëteit al was gepubliceerd, was hun artikel al ingezonden om te drukken en was het niet langer mogelijk om het publicatieproces te stoppen. Zo heeft deze variëteit nu twee wettelijk gepubliceerde synonieme namen: Hoya mirabilis en Hoya somadeeae. De eerste gepubliceerde (Hoya mirabilis) is geldig.
Twee klonen zijn momenteel in teelt: SR-2008-01 kloon A en SR-2008-01 kloon B. Kloon A heeft iets kleinere en smallere bladeren, kloon B met iets bredere bladeren en de bloemen zijn iets groter, vooral wanneer beide klonen tegelijkertijd bloeien.
Hoya lithophytica werd op slechts één plaats gevonden en daarom is er een relatief hoog risico op uitsterven in de natuur. Omdat het op bijna volledig kale kalksteenrotsen groeit, moet kalksteen in de teelt aan de grond worden toegevoegd voor een goede bloei. In de natuur groeit Hoya lithophytica in direct zonlicht, omdat er helemaal geen bomen zijn om schaduw te bieden, dus het plaatsen op een zonnige plaats zal de bloei stimuleren. Hoya lithophytica groeit op een hoogte van ongeveer 850 meter boven de zeespiegel. Dit betekent dat er een groot verschil is tussen dag- en nachttemperaturen.
Deze Hoya eindelijk kunnen kopen van een Zweedse verzamelaar.
Hoya sp. aff. bella (PES-03) krijgt geheel witte bloemen, dit is tegenstelling tot de "gewone" Bella, die roze van binnen is.
PES = Dr. Piyakaset (Ek) Suksathan
Ook dit is de derde poging om deze Hoya te laten overleven.
Hoya rotundiflora is een soort die nauw verwant is aan Hoya thomsonii en Hoya lyi.
Ze geven de voorkeur aan een vergelijkbaar klimaat: deze soorten worden waargenomen in hooggelegen gebieden, met relatief lage wintertemperaturen en dag/nacht temperatuurverschillen.
Een exemplaar van deze soort werd voor het eerst ontdekt in 2005 op een markt in Sangklaburi, provincie Kanchanaburi, Thailand. De plant werd verzameld in de buurt van de grens met buurland Myanmar, maar de exacte locatie werd door de verkoper geheim gehouden. Het aantal en verspreidingsgebied van Hoya rotundiflora kan niet worden geschat, omdat tot nu toe slechts één plaats van natuurlijke groei bekend is. Er is een aanname dat deze soort een beperkt verspreidingsgebied en een klein, beperkt aantal volwassen exemplaren in zijn habitat heeft, en planten kunnen ontoegankelijk zijn, bijvoorbeeld op steile kalksteen rotsen.
Sinds 2007 is dit ras geïntroduceerd in de teelt en is het op grote schaal beschikbaar geworden in de commerciële handel, een andere naam is Hoya sp. Square.
Vanwege zijn sierlijkheid staat Hoya rotundiflora onder druk van kwekers om de commerciële handel te vergroten, daarom wordt Hoya rotundiflora voorgesteld als een kwetsbare soort volgens de criteria van de Rode Lijst van de IUCN (IUCN 2001).
Deze Hoya van Allis gekocht.
Hoya isabelchanae is vernoemd naar Isabel Claire Chan Yuen Ching, de jongste dochter van Elisabeth Chan, Singaporese beschermvrouwe van botanisch onderzoek en tuinman geïnteresseerd in Hoyas.
In de natuur is het leefgebied van Hoya isabelchanae alleen bekend van Gunung Boliohutu, Sulawesi (Indonesië, Sulawesi, Gorontalo, Gunung Boliohutu, 400 m hoog), waar het in 2002 werd verzameld en in de Royal Botanic Gardens van Edinburgh werd geplaatst, waar het van mei tot oktober regelmatig bloeide in een verwarmde kas. Het ras werd verzameld in een maagdelijk bos, waar het groeide op een schaduwrijke open plaats op een dode rottende boom op een hoogte van 12 m. Hoya isabelchanae is wijdverspreid in teelt uit de collectie van Gerard Paul Shirley onder de nummers GPS10161 en 7-35.
Deze Hoya al een lange tijd in huis.
Hij begint nu aardig te groeien.
Hoya sp. Haruku is afkomstig van het eiland Haruku in Indonesië, gelegen in de buurt van het eiland Ambon. Het behoort tot de sectie Acanthostemma (Blume) nauw verwante soorten zijn Hoya kentiana, H. wayetii, H. inconspicua.
Hoya sp. Haruku werd verzameld door verzamelaar D. Hoetmer bloeiend op een omgevallen palmboom.
Voor Hoya sp. Haruku moet een constant vochtig substraat behouden, laat het niet volledig uitdrogen; kan een beetje directe zon verdragen, maar geeft de voorkeur aan fel indirect licht.
Dit is voor mij de derde poging om deze (moeilijke) sp. te laten groeien en bloeien.
Hoya kanyakumariana werd gevonden door A.N Henry in 1976 in een laagland in het district Kanyakumari, provincie Tamil Nadu (India) op een hoogte van ongeveer 600 m boven de zeespiegel. Het is vernoemd naar het gebied waar het werd gevonden.
Ik heb 2 keer een Hoya sigillatis
- Hoya sigillatis
- Hoya sp. aff. sigillatis of Hoya sigillatis 'Alas River' (?)
- Of AH001 (maar dat zijn veel andere Hoya's met de naam AH001)
Het thuisland van deze soort is Tenom (Sabah, Maleisië).
Hoya sigillatis is een overvloedig vertakkende Hoya met een dunne stengel. Nieuwe takken groeien massaal uit bladknopen. De elliptische bladeren worden 4 tot 10 cm lang en 2 cm breed. De basis van het blad is afgerond, de punt is scherp. Adervorming manifesteert zich ongelijkmatig. Duidelijke zilverachtige vlekken zijn willekeurig verspreid over het bladoppervlak.
Tot voor kort waren er twee soorten Hoya sigillatis bekend. Volgens de Amerikaanse onderzoeker hoi Chris Burton kunnen het echter om twee verschillende soorten gaan. Een van hen heeft roze bloemen en groene bladeren die nooit rood worden, ongeacht hoeveel zon ze krijgen. De andere heeft oranje bloemen en bruinroest met een rode tint, zelfs in de schaduw, maar meer in de zon, bladeren. Echter.... alles in deze wereld verandert. Tegen het tweede decennium van de eenentwintigste eeuw zijn er al verschillende meer ondersoorten bekend, een van hen - Hoya sigillatis uit de rivier de Alas ......
Een paar jaar geleden heeft Hoya vriend Eddy Salters enkele stekken gebracht bij kwekerij Elstgeest.
En zie hier het resultaat.
Het gebied van natuurlijke verspreiding van Hoya pubera is Java, Sumatra en Borneo (Kalimantan en Sabah). Hier leeft het in de laaglanden.
Hoya pubera kreeg de naam van Blum, mogelijk vanwege de puberende bloemkroon.
Eindelijk een paar stekjes kunnen bemachtigen van de Hoya sp. aff. Thomsonii.
De bloem van deze Hoya is pink de "gewone' Thomsonii heeft witte bloemen.
Hoya thomsonii komt oorspronkelijk uit India en de Himalaya. Het is te vinden op rotsachtige kliffen langs beken in bergachtige delen van noordwestelijk Thailand, in Myanmar (Kachin en Shan staten). Het werd voor het eerst gevonden door de heren J. D. Hooker en T. Thomson in het Khasia-gebergte. Hoya thomsonii is vernoemd naar een van de verzamelaars T. Thomson.
Bloemparaplu's bestaan uit 10-20, soms 30 bloemen. Hoya thomsonii bloeit voornamelijk in de winter (november-december), waardoor er veel paraplu's tegelijkertijd zichtbaar zijn. De bloemen zijn behaard, 2 cm in diameter, kristallijn wit, met een kruidig aroma. De bladen van de bloemkroon zijn iets naar voren geschoven. Wanneer veel bloemparaplu's tegelijkertijd open zijn, kan het aroma opdringerig zijn. De bloei duurt ongeveer drie weken.
Deze Hoya gekocht van Paul Shirley als Hoya parviflora speckled leaves.
Deze Hoya komt uit Vietnam (provincie Quang Ngai), Sri Lanka, Myanmar, Maleisië.
In Maleisië bloeit hij in de herfst, van september tot november in Vietnam van juni tot augustus.
Dit is mij vierde Praetorii, deze komt van Allis.
Hij heeft in ieder geval grote bladeren, nu maar groeien en bloeien.
Aanvankelijk heette deze soort Plocostemma pallidum Blume. F.A.W. Miquel verplaatste het van het geslacht Plocostemma naar het geslacht Hoya. Daarbij moest hij de naam van het ras veranderen, omdat Hoya pallida al legaal was gepubliceerd. In 1856 veranderde Miquel zijn naam in Hoya praetorii (Blume) Miquel. Het ras is gepubliceerd in Flora van Nederlandsch Indië 2.526. Deze publicatie verscheen in zeven delen van 1856 tot 1859.
Hoya praetorii is afkomstig uit Indonesië. Het werd ook gevonden in Sumatra en vernoemd naar, C.F.E. Praetorius, de man die deze Hoya heeft gevonden.
Hoya praetorii lijkt erg op Hoya lasiantha, maar is kleiner in omvang in alle delen van de plant. Beide hebben prachtige bloemen en groeien goed.
Hoya praetorii groeit als struik.
De bladeren van Hoya praetorii zijn groot, ongeveer 20cm lang en 9cm breed, dun, glad, donkergroen met een schaars zilverachtige spikkel.
Voor de succesvolle groei en bloei van Hoya praetorii zijn meer water en meststoffen nodig dan voor de gemiddelde hoya. In dit geval is het noodzakelijk om op uw hoede te zijn voor direct zonlicht om bladverbrandingen te voorkomen.
Deze Hoya gekocht van Paul Shirley
Hoya corneri is vernoemd naar de verzamelaar E.J.H. Corner (1906-1996), assistent-directeur bij de Singapore Botanic Gardens van 1926 tot 1946.
Hoya corneri werd verzameld op plaatsen die vrij ver van elkaar verwijderd waren: Borneo (Sanggau, West-Kalimantan), Zuid-Thailand (provincie Songkhla) en het schiereiland Maleisië (Negeri Sembilan en Johor). Hoya corneri werd waargenomen bij de FHA Tone Dhad waterval, Thailand als een krachtige stijgende wijnstok in een maagdelijk bos van de laaglanden. De plant groeide in de buurt van de waterval en steeg tot een hoogte van 10 m. (hier werd het gevonden door Surisa Somadee). Ook onlangs is deze soort waargenomen in een veenmoerasbos en kuststrook in West-Kalimantan, Indonesië op een niveau van 100-200 m (Ewaldus Henny).
Hoya tomataensis is een soort uit Sulawesi. Het is verwant aan Hoya camphorifolia Warburg. Een exemplaar van deze hoya werd op 22 november 1994 gevonden door Ted Green in een bijna droge stroom in het droge seizoen langs de straat tussen Tomata en Beteime op de weg van Kolonodale naar centraal Sulawesi en kreeg zijn naam van deze straat.
Naast de "gewone" Calycina heb ik nog drie in mijn bezit.
- Hoya calycina NS08-102
- Hoya calycina NS08-109
- Hoya calycina GPS10317
En natuurlijk heb ik mijn oude Calycina nog in mijn bezit.
vlnr: NS08-102, GPS10317, NS08-109
Hoya calycina is een aparte soort uit de familie samen met Hoya australis en Hoya albiflora, voornamelijk vanwege hun schijnbaar vergelijkbare kleuren. Het verschil is het meest merkbaar bij de Hoya australis: een inwendig gladde bloemkroon en een veel grotere hoofdkroon; en door Hoya albiflora: een gebogen bloemkroon.
In de open toestand duren de bloemen ongeveer 10 dagen en stralen ze een sterke suikerzoete geur uit, die doet denken aan de geur van hyacint. (geur = stinkt).
het verschil tussen H. calycina en H. calycina Star Gazer. Hoya calycina heeft een donkerder blad
De bloemen van Stargazer zijn ook groter... maar niet 2+ keer groter....
Na Hoya 'Chouke' en Hoya 'Mathilde' is Hoya 'Blueslady' de derde X van Emilio Begine.
Hoya 'Blueslady' is een kruising tussen Hoya 'Mathilde' en Hoya 'Mathilde'
De bladeren van de Blueslady zijn groter als de andere twee.
In de zomer van 1993 liet Emilio Begine, een plantenverzamelaar uit België, Hoya serpens en Hoya carnosa tegelijkertijd in de open lucht bloeien. Aan het einde van de bloei ontdekte hij een peul aan de Hoya carnosa. In januari 1995 opende de peul, Emilio verzamelde verschillende zaden en zaaide ze in een terrarium, waar 15 zaailingen opkwamen. Hij plantte ze en was nogal verbaasd dat de bladeren niet de grootte bereikten van de bladeren van de moederplant Hoya carnosa.
Emilio maakte deze jonge hoya's zwart om veiligheidsredenen en wachtte op de bloei, die hem in 2000 tevreden stelde. Als gevolg hiervan hadden de twee planten ongetwijfeld verschillen tussen zichzelf en de moederplanten in bloemen, bladeren, geur.
Aanvankelijk wees Emilio zijn hybriden aan met de beginletters van zijn voor- en achternaam en verzamelnummers, om ze vervolgens in 2003 namen toe te kennen:
Hoya 'Mathilde' = H. carnosa x H. serpens BE 23
Hoya 'Chouke' = H. carnosa x H. serpens BE 24
Hoya 'Mathilde' genoemd naar een van de Belgische prinsessen,
Hoya 'Chouke' is vernoemd naar Emilio's overleden vrouw.
Beide cultivars zijn dus per ongeluk gemaakt, wat geen afbreuk doet aan hun uiterlijke aantrekkelijkheid en gemak in cultuur.
Op 26 juni 2005 bloeide het een andere zaailing, vergelijkbaar in blad met Hoya 'Chouke', maar van iets grotere afmetingen. Hij noemde deze cultivar Hoya 'Blueslady'
Deze Hoya komt van Liddle in Australië
De bloemen zijn donkerder dan een "gewone" Carnosa
Update 18-10-2023
Deze Hoya is een X tussen Hoya carnosa en Hoya shepherdii, het is een zusje van de Hoya 'Minibelle'.
