Hoya cumingiana

 Mijn Hoya cumingiana bloeit na 2 jaar weer eens.

Een Hoya met (imo) prachtige bloemen.

Deze Hoya is een zus/broer van de Hoya densifolia en de Hoya golamcoana.

Verspreidingsgebied van Hoya cumingiana - Java, Borneo (Kalimantan en Sabah), Filipijnen: Luzon (Benguet, Bontoc, Bataan, Rizal, Camarines), Mindoro, Ticao, Palawan, Mayon vulkaan, Albay provincies, Luzon, etc.

Hoya cumingiana is vernoemd naar Hugh Cuming, die ongeveer 130.000 plantensoorten verzamelde in de Filippijnen, waaronder deze soort van Mindoro Island.

Hoya celata

 Mijn Hoya celata staat in bloei.

Deze Hoya is ook als Hoya pubicalyx 'White Dragon' op de markt.

Deze Hoya is gevonden door George Mendoza  op Luzon Island Mauban, province of Quezon, Philippines. 

Hoya 'Linh' (MB1065)

 Hoya 'Linh' is een Hoya-hybride van Mike Bernardo en genoemd naar Linh Huynh Teppans uit Zweden.

Hoya 'Linh' is een X tussen Hoya MB001 en Hoya davidcummingii.

Hoya blashernaezii

 Hoya blashernaezii is gevonden in Catandues, Luzon, Filipijnen door de Filipijnse botanicus Blas Hernaez en naar hem vernoemd.

Welk type het is, is mij onbekend, dus wachten op de bloemen.

Hoya blashernaezii ssp. blashernaezii 

Hoya blashernaezii ssp. valmayoriana 

Hoya blashernaezii subsp. siariae 

Hoya graveolens (Hoya oblongacutifolia)

 Zijn natuurlijke habitat is Thailand

Hoya graveolens geeft de voorkeur aan een goed verlichte plaats, maar je moet op je hoede zijn voor direct zonlicht vanwege het gevaar van bladverbranding. Overdroging van de grond moet worden vermeden, de grond moet altijd matig vochtig zijn.

 

Hoya tannaensis

 Hoya tannaensis komt oorspronkelijk van het eiland Tanna (Tanna, Vanuatu) ten oosten van Nieuw-Guinea. Hermon Slade vond het op de berg Yasur (Yasur is een actieve vulkaan van 361 m hoog, kraterdiameter 400 m). Jarenlang werd het verkocht onder de naam Hoya sp. Tanna, en in 2011 werd het gepubliceerd als Hoya tannaensis.

Hoya coriacea

Het natuurlijke verspreidingsgebied van Hoya coriacea is de Filipijnen, Thailand, het schiereiland Maleisië, Singapore, Sumatra, Java, Sulawesi en Borneo (Kalimantan en Sabah).

Hoya coriacea dankt zijn naam aan de structuur van de bladeren: korianderachtig - leerachtig, hard, als huid.

 

Hoya ruthiae (UT168)

 Hoya ruthiae werd verzameld door Ruth Kiew (een tropisch botanicus werkzaam bij het Institute of Forest Resources Research van Maleisië en auteur van talrijke publicaties, onder meer over begonia's en gesneriaceae) in Sabah (Lahad Datu, Bukit Baturong, Sabah, Maleisië) op kalkstenen rotsblokken, nu op grote schaal beschikbaar voor teelt. Hoya ruthiae is vernoemd naar Ruth Kiew.

Hoya burmanica (SV473)

 Hoya burmanica genoemd naar de plaats van herkomst: Birma. In 2007 vond Arne Kastberg twee klonen van Hoya burmanica. Een daarvan, gevonden tijdens zijn reis naar Birma, is te vinden met het verzamelaarsnummer SV473. Een andere kloon heeft het collectienummer SV474, deze werd verzameld op een hoogte van 1000 meter boven zeeniveau in het bergachtige gebied van de staat Shan.

Momenteel wordt Hoya burmanica gevonden in het noordwesten van Vietnam (provincie Dien Bien), het noordoosten van India, het noorden van Myanmar (Birma) en het noorden van Thailand.

Hoya burmanica is een bergachtige, koudetolerante variëteit die temperaturen tot 0°C verdraagt. In Vietnam groeit hij in vochtige groenblijvende bossen, heel anders dan de omgeving van Myanmar, waar hij groeit in een open bosrijk gebied dat in het droge seizoen opdroogt. In het Natma Taung National Park (Myanmar) is het een van de meest voorkomende epifyten op het niveau van 1500-1800 m boven zeeniveau.

Hoya phuwuaensis SR2010-50

 Vorig jaar een stek genomen van de moederplant.

De moederplant heeft nog nooit gebloeid, het stekje wel.

Hoya latifolia

 Mijn Hoya latifolia staat in bloei.

Hoe groter de bladeren, des te kleiner de bloemen.

Aan het begin van de negentiende eeuw vond Dr. Carl Blume verschillende hoyas op het eiland Java. In 1826 publiceerde hij er een onder de titel Hoya macrophylla Blume. Hij koos deze naam omdat deze hoya grote bladeren had (macro=groot) (phylla=bladeren). In 1834 vond Robert Wight een zeer grote, lommerrijke hoya waarvan de bladeren nog groter waren dan die op het exemplaar van Dr. Blum. Hij publiceerde het als Hoya macrophylla Wight. Op dat moment was Robert White niet op de hoogte van de publicatie van Dr. Blum in Nederland. Voordat de Code in het begin van de 20e eeuw werd aangenomen, was er een ongeschreven afspraak tussen taxonomen en nomenklaturisten dat variëteiten niet dezelfde namen mochten hebben. Als Robert White had geweten van de vroege publicatie van Hoya macrophylla Blume, zou hij een andere naam voor zijn variëteit hebben gekozen.

In 1837 besloot George Don om alle publicaties van White uit 1834 uit het Latijn in het Engels te vertalen. Tijdens het werken aan Contributions to the Botany of India, ontdekte hij dat Hoya macrophylla Wight niet dezelfde soort was die Dr. Blume 8 jaar eerder Hoya macrophylla had genoemd dan White met dezelfde naam. Dit betekende dat de witte variëteit een nieuwe naam nodig had. George Don noemde het Hoya latifolia G. Don. (lati = breed; folia = bladeren). George Don was er absoluut zeker van dat het een andere variëteit was, omdat het exemplaar van het witte type een complete bloem had en verschillende bloemdelen eraan bevestigd, evenals een schets van de bloem. Alleen de kroon van de witte soort was groter dan de hele bloem van de Blum-soort en de bladeren waren veel groter. Een exemplaar van het Wight-type bestaat nog steeds, het is gehuisvest in het herbarium van de Universiteit van Cambridge in Engeland, wijlen de gerespecteerde Douglas H. Kent vond het daar. Het lijkt op geen enkele manier op Hoya polystachya Blume, behalve dat het drienervige bladeren heeft.

Hoya 'Noona' (yellow form)

 Deze Hoya 4 jaar geleden gekocht als Hoya davidcummingii (yellow).

Het blijkt een Hoya 'Noona' te zijn volgens de kenners.

Zie: Noona.

Hoya sp. aff. halophila IML1114

 Mijn Hoya sp. aff. halophila IML1114 staat in bloei.