Mijn Hoya macrophylla 'Albomarginata' staat in bloei.
Dit is een Hoya met prachtige, grote bladeren, maar met kleine bloemetjes.
Dit is een Hoya macrophylla variegated form, maar om onderscheid te maken in de
2 variegated forms (groen van binnen, witte/gele randen en wit/geel van binnen, groene randen), noemen ze deze Hoya, albomarginata, de andere noemen ze variegata.
Update:
Deze Hoya heet nu Hoya latifolia (outher variegated)
Hoya macrophylla komt van Java, Borneo, Indonesië.
In het begin van de negentiende eeuw vond Dr. Carl Blume verschillende hoys op het eiland Java.
In 1826 publiceerde hij er een met de titel Hoya macrophylla Blume. Hij koos deze naam omdat deze Hoya grote bladeren had (macro=groot) (phylla=bladeren).
In 1834 vond Robert Wight een zeer grote, met bladeren bedekte Hoya, waarvan de
bladeren nog groter waren dan op een exemplaar van Dr. Blum. Hij publiceerde het als Hoya macrophylla Wight. Op dat moment was Robert White niet op de hoogte van de publicatie van Dr. Blum in Nederland. Voordat de Codex in het begin van de 20e eeuw werd aangenomen, was er een ongeschreven overeenkomst tussen taxonomen en nomenclaturisten dat variëteiten niet dezelfde namen mochten hebben. Als Robert White op de hoogte was gebleven van de vroege publicatie van Hoya macrophylla Blume, zou hij een andere naam voor zijn ras hebben gekozen.
In 1837 besloot George Don om alle publicaties van White uit
1834 uit het Latijn in het Engels te vertalen. Tijdens het proces ontdekte hij dat Hoya macrophylla Wight niet dezelfde soort was die Dr. Blum Hoya macrophylla noemde 8 jaar eerder dan White met dezelfde naam publiceerde. Dit betekende dat de Witte variëteit een nieuwe naam nodig had. George Don noemde haar Hoya latifolia G. Don. (Lati=breed; folia=bladeren). George Don was er absoluut zeker van dat dit een andere variëteit was, omdat het exemplaar van het witte type een volle bloem en verschillende bloemdelen had, evenals een schets van een bloem. Alleen al de kroon op white's type was groter dan de hele bloem op het Blum type en de bladeren waren veel groter.
In 1826 publiceerde hij er een met de titel Hoya macrophylla Blume. Hij koos deze naam omdat deze Hoya grote bladeren had (macro=groot) (phylla=bladeren).
In 1834 vond Robert Wight een zeer grote, met bladeren bedekte Hoya, waarvan de
bladeren nog groter waren dan op een exemplaar van Dr. Blum. Hij publiceerde het als Hoya macrophylla Wight. Op dat moment was Robert White niet op de hoogte van de publicatie van Dr. Blum in Nederland. Voordat de Codex in het begin van de 20e eeuw werd aangenomen, was er een ongeschreven overeenkomst tussen taxonomen en nomenclaturisten dat variëteiten niet dezelfde namen mochten hebben. Als Robert White op de hoogte was gebleven van de vroege publicatie van Hoya macrophylla Blume, zou hij een andere naam voor zijn ras hebben gekozen.
In 1837 besloot George Don om alle publicaties van White uit
1834 uit het Latijn in het Engels te vertalen. Tijdens het proces ontdekte hij dat Hoya macrophylla Wight niet dezelfde soort was die Dr. Blum Hoya macrophylla noemde 8 jaar eerder dan White met dezelfde naam publiceerde. Dit betekende dat de Witte variëteit een nieuwe naam nodig had. George Don noemde haar Hoya latifolia G. Don. (Lati=breed; folia=bladeren). George Don was er absoluut zeker van dat dit een andere variëteit was, omdat het exemplaar van het witte type een volle bloem en verschillende bloemdelen had, evenals een schets van een bloem. Alleen al de kroon op white's type was groter dan de hele bloem op het Blum type en de bladeren waren veel groter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten