vrijdag 30 augustus 2019
Hoya densifolia
dinsdag 27 augustus 2019
woensdag 14 augustus 2019
donderdag 8 augustus 2019
Hoya compacta en Hoya compacta 'Regalis' en 'Mauna Loa'
Er zijn discussies:
is het nu Hoya compacta of Hoya carnosa 'Compacta'
Volgens https://www.ipni.org/, International Plant Names Index moet het een Hoya compacta zijn.
Je moet je toch ergens aan houden lijkt mij.
De exacte geboorteplaats van Hoya compacta is niet vastgesteld. Vermoedelijk komt het uit China, net als zijn naaste neef Hoya carnosa. Mevrouw Chris Burton classificeerde Hoya compacta als een variëteit van Hoya carnosa.
De bladeren zijn sappig, sterk gedraaid in de hoofdsoort en alle cultivars Hoya compacta, 6 cm lang, 4 cm breed. De kleur van de bladeren van Hoya compacta is donkergroen, of tweekleurig in cultivars.
De bloemen van alle Hoya compacta cultivars zijn hetzelfde. Ze vormen een bolvormige paraplu met lichtroze, behaarde bloemen. In de paraplu opent tot 20 bloemen met een diameter van 1,5 cm. De kroon van de bloem is romig met een rood midden. Bloemen worden herhaaldelijk gevormd op dezelfde steel, duren ongeveer 5 dagen.
Gemakkelijk aangetast door wolluizen. Geeft de voorkeur aan een hoge luchtvochtigheid.
Hoya compacta behoort tot de Hoya (Eu-Hoya) sectie.
Cultivars Hoya compacta:
Hoya compacta cv. Mauna Loa of Lura Lei zijn donkergroene bladranden en een licht, bijna geel midden.
Hoya compacta cv. Regalis - witte randen van het blad, de kleur van het midden van het blad van geelgroen tot donkergroen. In de felle zon kleuren de witte randen rood.
Hoya compacta cv. Marginalis - witte randen van het blad, de kleur van het midden van het blad van geelgroen tot donkergroen. In de felle zon blijven de witte randen wit.
De "gewone" Hoya compacta met wel hele zwarte bladeren, deze Hoya
zondag 4 augustus 2019
Hoya macrophylla 'Albomarginata'
In 1826 publiceerde hij er een met de titel Hoya macrophylla Blume. Hij koos deze naam omdat deze Hoya grote bladeren had (macro=groot) (phylla=bladeren).
In 1834 vond Robert Wight een zeer grote, met bladeren bedekte Hoya, waarvan de
bladeren nog groter waren dan op een exemplaar van Dr. Blum. Hij publiceerde het als Hoya macrophylla Wight. Op dat moment was Robert White niet op de hoogte van de publicatie van Dr. Blum in Nederland. Voordat de Codex in het begin van de 20e eeuw werd aangenomen, was er een ongeschreven overeenkomst tussen taxonomen en nomenclaturisten dat variëteiten niet dezelfde namen mochten hebben. Als Robert White op de hoogte was gebleven van de vroege publicatie van Hoya macrophylla Blume, zou hij een andere naam voor zijn ras hebben gekozen.
In 1837 besloot George Don om alle publicaties van White uit
1834 uit het Latijn in het Engels te vertalen. Tijdens het proces ontdekte hij dat Hoya macrophylla Wight niet dezelfde soort was die Dr. Blum Hoya macrophylla noemde 8 jaar eerder dan White met dezelfde naam publiceerde. Dit betekende dat de Witte variëteit een nieuwe naam nodig had. George Don noemde haar Hoya latifolia G. Don. (Lati=breed; folia=bladeren). George Don was er absoluut zeker van dat dit een andere variëteit was, omdat het exemplaar van het witte type een volle bloem en verschillende bloemdelen had, evenals een schets van een bloem. Alleen al de kroon op white's type was groter dan de hele bloem op het Blum type en de bladeren waren veel groter.