Hoya solokensis

 Deze Hoya in het voorjaar van 2025 gekocht in Zweden.

Dit is een struik Hoya en lijkt veel op Hoya papaschonii, dus voor mij een moeilijke Hoya.

Hij is genoemd naar Solok, een plaats op Sumatra.

Hoya thomsonii en Hoya sp. aff. thomsonii

 Mijn Thomsonii's bloeien tegelijkertijd.

Hoya thomsonii komt uit India en de Himalaya. Deze Hoya werd gevonden in de bergachtige delen van het noordwesten van Thailand, in Myanmar (Kachin en Shan). Het werd voor het eerst verzameld door de heren J. D. Hooker en T. Thomson in de Khasia-bergen. Hoya thomsonii is vernoemd naar een van de verzamelaars, T. Thomson.

Hoya incrassata (crassicaulis)

 Deze Hoya verkregen als Hoya crassicaulis.

Hoewel hij veel verschilt met de Hoya incrassata, moet deze Hoya incrassata worden genoemd.

Verschillen zijn o.a. het blad (puntig).

Hoya samoensis

 

Hoya samoensis werd gevonden op het eiland Samoa.

Deze Hoya heet nu Hoya nicholsoniae

Deze Hoya van Eddy gekregen.

Hoya manipurensis

 Deze Hoya overgenomen van Michaela.

Deze sp. is gevonden in India (Assam), de exacte locatie is onbekend. Het herbariumblad werd gemaakt van materiaal afkomstig van een levende plant in de Royal Botanic Gardens, Glasnevin, Dublin. Het levende exemplaar werd verkregen van mevrouw Sander & Sons, van St. Albans, die beweerde dat het door de heer Micholitz was verzonden terwijl hij aan het verzamelen was in India en Birma.

De geschiedenis van de positie van Hoya manipurensis in de botanische taxonomie is zeer bewogen. In chronologische volgorde:

•  in 1909 in het Bulletin of Miscellaneous Information, Royal Gardens. Kew 1909(9): 358 Nicholas Edward Brown publiceerde een nieuw geslacht, Micholitzia. De enige soort die tot dit nieuwe geslacht behoorde was Micholitzia obcordata N.E. Br. die hier werd gepubliceerd. - noot: In 1991 werd Dischidia obcordata gepubliceerd, wat een synoniem is van Dischidia obcordata (N.E.Br.) J. F.Maxwell & Donkelaar, Nat. Hist. Bull. Siam Soc. 39(1): 78 (1991)

•  in 1955 in het Journal of the Indian Botanical Society xxxiv. 50 (1955) werd gepubliceerd door Hoya manipurensis Deb.
  

• in 1992 in Novon 2(3): 219. In 1992 werd een nieuw geslacht Antiostelma (Antiostelma (Tsiang & P.T. Li ) P.T. Li comb. et stat. nov.) gepubliceerd, waaronder Antiostelma lantsangense en Antiostelma manipurense (tegenwoordig bekend als Hoya manipurensis en Hoya lantsangensis, de laatste is een synoniem voor de eerste).

• In 2006, de laatste migratie van Manipurensis terug naar het geslacht Hoya, gebaseerd op het DNA-onderzoek van Livia Vanthorpe (Towards a Monophyletic Hoya (Marsdenieae, Apocynaceae): Inferences from the Chloroplast trnL Region and the rbcL-atpB Spacer Livia Wanntorp, Alexander Kocyan, Ruurd Van Donkelaar and Susanne S. Renner 2006)

Hoya 'Vorapol'

Hoya 'Vorapol' is een zaailing van Hoya incrassata. Deze Hoya komt van Aleyagarden.

Vorapol is een Thaise jongensnaam.

Hoya stenophylla

Ook deze Hoya maar weer eens proberen

Deze Hoya werd in Papoea-Nieuw-Guinea gevonden in bomen in de bossen van het Toricelli-gebergte (ten noordwesten van Papoea-Nieuw-Guinea) op een hoogte van 800 m boven de zeespiegel.

Hoya spartioides

 Nog maar eens proberen, de vorige is ten onder gegaan aan de wolluis.

Hoya spartioides was oorspronkelijk bekend als Absolmsia spartiodes, maar in 2001 werd het verplaatst naar het geslacht Hoya.

Hoya spartioides werd gevonden in het zuiden van Borneo en werd later gevonden in de districten Sabah en Kalimantan. In zijn natuurlijke habitat groeit Hoya spartioides uit boomholtes, waar mieren haar zaden brengen. De wortels dringen diep door in de rottende resten van de boom en verstrengelen het mierennest. Mieren bieden bescherming en voeding aan de plant.

Hoya spartioides ontwikkelt zelden bladeren. Ze vallen er echter snel af.

Hoya spartioides is zeldzaam in de natuur en moeilijk te kweken. Het vereist veel licht en een hoge luchtvochtigheid. Er zijn grote problemen met de voortplanting ervan, dus fabrikanten proberen Hoya spartioides te vermeerderen door microklonen in reageerbuizen.

Hoya sp. GPS7240

 Nog weinig op de markt, Hoya sp. GPS7240, een Sigillatis sp.

Hoya brevialata (splash)

 Dit moet een Hoya brevialata met veel splash zijn.

Hoya waymania

 Mijn 2 nieuwe Hoya waymania, Hoya waymania (Borneo) en Hoya waymania (Kapuas)

Welke wie is, is mij nog niet bekend.

Hoya waymaniae, een prachtige variëteit van het geslacht Hoya, is vernoemd naar Ann Wayman, redacteur van de officiële publicatie van de Association of the International Hoya Society (IHA) Fraterna.

Hoya waymaniae is afkomstig van het eiland Borneo.

Hoya undulata

 Mijn nieuwe Hoya undulata.

Hoya undulata is gevonden in o.a. West-Kalimantan, Indonesië, waar hij leeft op een hoogte van 300–380 m boven zeeniveau.

Hoya undulata is genoemd naar de karakteristieke golvende rand van het blad (undula wordt uit het Indonesisch vertaald als golvend).

Hoya latifolia (Bai Bua)

 Mijn nieuwe Hoya latifolia (Bai Bua).

de bladeren hebben een vreemde variegatie.

Hoya latifolia

 Mijn nieuwe Hoya latifolia, met wel hele grote bladeren.

Hoya deykeae

 Mijn nieuwe Hoya deykeae.

Deze Hoya heette in 2000 Hoya deykei, maar aangezien ze vernoemd was naar de dame, Deyke van Donkelaar, werd na een tijdje het einde van de naam gecorrigeerd volgens de regels van de ICD. 

De natuurlijke habitat van Hoya deykeae is Sumatra, Indonesië. 

Het werd in maart 1990 gevonden door Ruurd van Donkelaar en Deyke Jannink (echtgenote van R. van Donkelaar, naar haar vernoemd), opgenomen in de collectie van de heer R. van Donkelaar onder het nummer IPPS 4094.

Hoya deykeae maakt deel uit van de Hoya finlaysonii sectie, en is nauw verwant aan Hoya vitellinoides, Hoya vitellina en Hoya finlaysonii. Hoya deykeae is een krullende hoya, dicht begroeid

Hoya amrita (frogfoot)

Deze Hoya dit voorjaar gekocht.

Wat de werkelijke naam nu is, is niet duidelijk.

Hoya amrita

of 

Hoya sp. SR-2017-012 frogfoot

Hoya fusca

 Dit jaar de Hoya fusca gekocht, een niet veel voorkomende Hoya.

Deze begint nu aardig te groeien.

Het werd gevonden in de vochtige bergachtige bossen van Bhutan, Cambodja, India, Laos, Myanmar, Nepal, Thailand en Vietnam op een hoogte van 500-2600 m boven zeeniveau.

H. fusca groeit struikachtig, vergelijkbaar met H. lobbii, hangend aan boomtakken evenwijdig aan de grond. Alle delen van de plant zijn glad, behalve de bloemkroon van de bloem.

Hoya sp. Haruku GPS3759

 

Hoya sp. Haruku (vaak gespeld met spelfouten: "Hoya sp. Haraku"), ook bekend als Hoya sp. IPPS 3759 (Hoya sp. GPS 3759).

Hoya sp. Haruku is afkomstig van het eiland Haruku in Indonesië, gelegen in de buurt van het eiland Ambon. Het behoort tot de sectie Acanthostemma (Blume) D. Kloppenburg, nauw verwante soorten - H. kentiana, H. wayetii, H. inconspicua. 

Hoya sp. Haruku werd verzameld door verzamelaar D. Hoetmer bloeiend op een omgevallen palmboom.

Voor Hoya sp. Haruku moet constant bevochtigd substraat worden onderhouden, je kunt het niet volledig laten uitdrogen; hij kan een beetje directe zon verdragen, maar geeft de voorkeur aan fel indirect licht.

Hoya sp. Sulawesi GPS8810

 Deze Hoya jaren geleden bij Paul gekocht.

Is 1 van de vele Brevialata's.

Hoya finlaysonii

 Mijn Hoya finlaysonii, die ik in Sappemeer gekocht heb, bloeit.

Deze Hoya komt uit het westen (Penang, Perak, Selangor, Pahang en Malakka) en Oost-Maleisië. In januari 2002 werd Hoya finlaysonii verzameld in de plaats Kota Tinggi, Johor, wat de uitbreiding van het verspreidingsgebied naar het zuiden naar Singapore laat zien. Je vindt deze Hoya langs rivieren en beken in beboste laaglanden.

Hoya polyneura

 Al diverse keren deze Hoya  sp. in mijn bezit gehad, maar iedere keer dood door de wolluis.

Dit jaar een nieuwe gekocht, een hele grote en heeft nu vele bloemknoppen.

Verspreiding: Laos (provincie Xiangkhouang), Bhutan, noordoost India, Myanmar (Staat Kachin), Zuidwest-China (Xizang, NW Yunnan).

Het typespecimen werd verzameld door Mevrouw J. D. Hooker en C.B. Clarke in Sikkim, Himalaya op een hoogte van 900 tot 1500 meter boven de zeespiegel.

Er zijn ten minste twee vormen van Hoya polyneura: een met groene bladeren, de andere met bladeren bedekt met zilverachtige spikkels.

Hoya polyneura is gemakkelijk te kweken, maar een koele avondtemperatuur is nodig om te bloeien.

d.d. 9 november 2025, vol in bloei.

Hoya lucardenasiana

 Mijn hele grote Hoya lucardenasiana.

Deze hoya werd gevonden in 2007 in Luzon (Luzon, Laguna Province, Siniloan Municipality, Barangay Kapatalan) op een hoogte van 300 m boven de zeespiegel door mevrouw Siar en mevrouw Cajano. Het is vernoemd naar Lourdes B. Cördenas (voormalig hoofd van het Natuurhistorisch Museum, UPLB).

Hoya 'Surisa'

  Deze Hoya heb ik als stekje gekocht.

Het is een hybrid van Mike Bernardo

Deze Hoya wordt ook Hoya MB1280 genoemd en is X tussen Hoya nicholsoniae en Hoya 'Golden Eye'

Het is een zusje van Hoya 'Tequila Sunrise'

Hoya 'Spring Rabbit

 Deze Hoya vorig jaar gekocht op MP.

Dit is een hybride van Dagmara Berlin (DB2013-03)

Dit is een X tussen Hoya erythrina en Hoya vittelinoides.

Hoya 'Tequila Sunrise'

 Deze Hoya heb ik als stekje gekocht.

Het is een hybrid van Mike Bernardo

Deze Hoya wordt ook Hoya MB1280-H genoemd en is X tussen Hoya nicholsoniae en Hoya 'Golden Eye'

Het is een zusje van Hoya 'Surisa'

Hoya subquintuplinervis (outer variegated)

 Een prachtige plant met hele dikke, vette bladeren.

Er begint nu eindelijk groei in te komen.

Een andere naam is Hoya pachyclada

Deze Hoya komt van Cambodja (provincies Koh Kong en Pursat), Laos, Vietnam (Dak Lak en Thua Thien – Hue provincies), Thailand.

 Hoya pachyclada - de meest sappige soort uit het gebied van loof- en gemengde bossen van Thailand, gevonden op bomen als een epifyt.  Verdraagt gemakkelijk lange periodes van droogte in de winter en direct zonlicht. De bladeren van Hoya pachyclada zijn omgekeerd eirond, bijna afgerond, wigvormig aan de basis of enigszins afgerond, 7,8 tot 10,5 cm lang, 5,2 tot 6 cm breed, breed, dicht, leerachtig, licht behaard aan beide zijden van het oppervlak met korte haren.

Hoya subquintuplinervis Miq. (1869) en Hoya pachyclada Kerr (1939). Beide exemplaren zijn zeer nauw verwant. De auteurs besloten dat hun naam één moest zijn.  De naam van de soort is dus Hoya subquintuplinervis Miq., het synoniem is Hoya pachyclada Kerr.

Hoya elliptica

 Dit is (geloof ik) de 4de keer dat ik een Hoya elliptica in mijn bezit heb.

De vorige keren is de plant doodgegaan, een voor mij moeilijke plant.

 Hoya elliptica werd gevonden in Sumatra, het schiereiland Maleisië, Thailand en Borneo (Kalimantan en Sabah). 

Hoya meliflua

 Deze Hoya heb ik een jaar of 10, maar staat nu eindelijk in bloei.

In de natuur groeit Hoya meliflua in de Filipijnen.

Hoya meliflua wordt gekenmerkt door een hoge groeisnelheid, die in één keer dikke stengels vormt. Dit betekent dat het noodzakelijk is om een plant te vormen voordat de stengel sterker wordt. Wanneer de stengel rijp is, is het bijna onmogelijk om ze te buigen zonder te beschadigen. Hoya meliflua bloeit regelmatig, maar niet vaak. De bloei wordt gestimuleerd door schommelingen tussen dag- en nachttemperaturen.

Hoya meliflua is een gemakkelijk te wortelen en te kweken plant en veroorzaakt geen grote problemen, behalve misschien een grote omvang en de aanwezigheid van grote delen van de stengel zonder bladeren. Grote bloemen produceren veel donkere nectar, die niet alleen de bloemen bevlekt, maar ook de stof en meubels waarop het valt.