Ook deze Hoya maar weer eens proberen
Deze Hoya werd in Papoea-Nieuw-Guinea gevonden in bomen in de bossen van het Toricelli-gebergte (ten noordwesten van Papoea-Nieuw-Guinea) op een hoogte van 800 m boven de zeespiegel.
Ook deze Hoya maar weer eens proberen
Deze Hoya werd in Papoea-Nieuw-Guinea gevonden in bomen in de bossen van het Toricelli-gebergte (ten noordwesten van Papoea-Nieuw-Guinea) op een hoogte van 800 m boven de zeespiegel.
Nog maar eens proberen, de vorige is ten onder gegaan aan de wolluis.
Hoya spartioides was oorspronkelijk bekend als Absolmsia spartiodes, maar in 2001 werd het verplaatst naar het geslacht Hoya.
Hoya spartioides is zeldzaam in de natuur en moeilijk te kweken. Het vereist veel licht en een hoge luchtvochtigheid. Er zijn grote problemen met de voortplanting ervan, dus fabrikanten proberen Hoya spartioides te vermeerderen door microklonen in reageerbuizen.
Mijn 2 nieuwe Hoya waymania, Hoya waymania (Borneo) en Hoya waymania (Kapuas)
Mijn nieuwe Hoya deykeae.
Deze Hoya heette in 2000 Hoya deykei, maar aangezien ze vernoemd was naar de dame, Deyke van Donkelaar, werd na een tijdje het einde van de naam gecorrigeerd volgens de regels van de ICD.
Deze Hoya dit voorjaar gekocht.
Wat de werkelijke naam nu is, is niet duidelijk.
Hoya amrita
of
Hoya sp. SR-2017-012 frogfoot
Dit jaar de Hoya fusca gekocht, een niet veel voorkomende Hoya.
Deze begint nu aardig te groeien.
Het werd gevonden in de vochtige bergachtige bossen van Bhutan, Cambodja, India, Laos, Myanmar, Nepal, Thailand en Vietnam op een hoogte van 500-2600 m boven zeeniveau.
H. fusca groeit struikachtig, vergelijkbaar met H. lobbii, hangend aan boomtakken evenwijdig aan de grond. Alle delen van de plant zijn glad, behalve de bloemkroon van de bloem.
Mijn Hoya finlaysonii, die ik in Sappemeer gekocht heb, bloeit.
Deze Hoya komt uit het westen (Penang, Perak, Selangor, Pahang en Malakka) en Oost-Maleisiƫ. In januari 2002 werd Hoya finlaysonii verzameld in de plaats Kota Tinggi, Johor, wat de uitbreiding van het verspreidingsgebied naar het zuiden naar Singapore laat zien. Je vindt deze Hoya langs rivieren en beken in beboste laaglanden.
Al diverse keren deze Hoya sp. in mijn bezit gehad, maar iedere keer dood door de wolluis.
Dit jaar een nieuwe gekocht, een hele grote en heeft nu vele bloemknoppen.
Verspreiding: Laos (provincie Xiangkhouang), Bhutan, noordoost India, Myanmar (Staat Kachin), Zuidwest-China (Xizang, NW Yunnan).
Het typespecimen werd verzameld door Mevrouw J. D. Hooker en C.B. Clarke in Sikkim, Himalaya op een hoogte van 900 tot 1500 meter boven de zeespiegel.
Er zijn ten minste twee vormen van Hoya polyneura: een met groene bladeren, de andere met bladeren bedekt met zilverachtige spikkels.
Hoya polyneura is gemakkelijk te kweken, maar een koele avondtemperatuur is nodig om te bloeien.
Mijn hele grote Hoya lucardenasiana.
Deze hoya werd gevonden in 2007 in Luzon (Luzon, Laguna Province, Siniloan Municipality, Barangay Kapatalan) op een hoogte van 300 m boven de zeespiegel door mevrouw Siar en mevrouw Cajano. Het is vernoemd naar Lourdes B. Cƶrdenas (voormalig hoofd van het Natuurhistorisch Museum, UPLB).
Deze Hoya heb ik als stekje gekocht.
Het is een hybrid van Mike Bernardo
Deze Hoya wordt ook Hoya MB1280 genoemd en is X tussen Hoya nicholsoniae en Hoya 'Golden Eye'
Het is een zusje van Hoya 'Tequila Sunrise'
Deze Hoya vorig jaar gekocht op MP.
Dit is een hybride van Dagmara Berlin (DB2013-03)
Dit is een X tussen Hoya erythrina en Hoya vittelinoides.
Deze Hoya heb ik als stekje gekocht.
Het is een hybrid van Mike Bernardo
Deze Hoya wordt ook Hoya MB1280-H genoemd en is X tussen Hoya nicholsoniae en Hoya 'Golden Eye'
Het is een zusje van Hoya 'Surisa'
Een prachtige plant met hele dikke, vette bladeren.
Er begint nu eindelijk groei in te komen.
Een andere naam is Hoya pachyclada
Deze Hoya komt van Cambodja (provincies Koh Kong en Pursat), Laos, Vietnam (Dak Lak en Thua Thien – Hue provincies), Thailand.
Hoya pachyclada - de meest sappige soort uit het gebied van loof- en gemengde bossen van Thailand, gevonden op bomen als een epifyt. Verdraagt gemakkelijk lange periodes van droogte in de winter en direct zonlicht. De bladeren van Hoya pachyclada zijn omgekeerd eirond, bijna afgerond, wigvormig aan de basis of enigszins afgerond, 7,8 tot 10,5 cm lang, 5,2 tot 6 cm breed, breed, dicht, leerachtig, licht behaard aan beide zijden van het oppervlak met korte haren.
Hoya subquintuplinervis Miq. (1869) en Hoya pachyclada Kerr (1939). Beide exemplaren zijn zeer nauw verwant. De auteurs besloten dat hun naam ƩƩn moest zijn. De naam van de soort is dus Hoya subquintuplinervis Miq., het synoniem is Hoya pachyclada Kerr.
Dit is (geloof ik) de 4de keer dat ik een Hoya elliptica in mijn bezit heb.
De vorige keren is de plant doodgegaan, een voor mij moeilijke plant.
Hoya elliptica werd gevonden in Sumatra, het schiereiland Maleisiƫ, Thailand en Borneo (Kalimantan en Sabah).
Deze Hoya heb ik een jaar of 10, maar staat nu eindelijk in bloei.
In de natuur groeit Hoya meliflua in de Filipijnen.
Hoya meliflua wordt gekenmerkt door een hoge groeisnelheid, die in ƩƩn keer dikke stengels vormt. Dit betekent dat het noodzakelijk is om een plant te vormen voordat de stengel sterker wordt. Wanneer de stengel rijp is, is het bijna onmogelijk om ze te buigen zonder te beschadigen. Hoya meliflua bloeit regelmatig, maar niet vaak. De bloei wordt gestimuleerd door schommelingen tussen dag- en nachttemperaturen.
Hoya meliflua is een gemakkelijk te wortelen en te kweken plant en veroorzaakt geen grote problemen, behalve misschien een grote omvang en de aanwezigheid van grote delen van de stengel zonder bladeren. Grote bloemen produceren veel donkere nectar, die niet alleen de bloemen bevlekt, maar ook de stof en meubels waarop het valt.
Hoya anulata, gekocht in Sappemeer
Een Hoya met 1 van de mooiste bloemen (imo).
De geboorteplaats van Hoya anulata is Australiƫ, Indonesiƫ en Papoea-Nieuw-Guinea. Het werd voor het eerst verzameld door Schlechter in februari 1902 in bomen in het bos in de bovenloop van de rivier de Nuru (provincie Madang, Papoea-Nieuw-Guinea) op een hoogte van 400 m boven zee
In december 1907 vond Schlechter haar in het Bismarckgebergte op een hoogte van 300 meter, later werd deze hoya gevonden in andere gebieden van Nieuw-Guinea, Australiƫ en Indonesiƫ.
Als de plant wordt verlicht door direct zonlicht, worden de randen van de bladeren of zelfs de hele bladplaat rood. De basis van het blad is hartvormig of afgerond, de randen van de bladeren zijn licht naar binnen gebogen. De bladeren van Hoya anulata lijken erg op de bladeren van Hoya diptera.
Synoniemen:
Hoya pseudolittoralis C. Norman (1937)
Hoya alata K. D. Hill (1988)
Hoya schlechteriana S. Moore (1916)
Hoya poolei C. T. White & Francis (1928)
Hoya occultata Rood en Geel
Hoya occultata is de tweede soort (na Hoya multiflora) uit Sulawesi met een struikachtige vorm. De soortaanduiding occultata verwijst naar de positie van de meeldraadkroon omgeven door een bloemkroon en daarom aan het zicht onttrokken (van het Latijnse occultatum = verborgen), wat het belangrijkste diagnostische kenmerk is dat het gemakkelijk maakt om een soort te onderscheiden van de verder vergelijkbare Hoya irisiae.
Hoya occultata is gevonden op 1 plaats: Mamasa, Aralle, Ara'be, in het westen van Sulawesi, Indonesiƫ. Een kleine populatie werd gevonden in een oerbos op een hoogte van ca. 700 m boven de zeespiegel door de verzamelaar de heer Exzon Hezron. De plant werd door lokale bewoners vermeerderd en te koop aangeboden. Het wordt ook gekweekt in de botanische tuin van Bogor.
Hoya 'Linh' (MB1065) is een hybride van Mike Bernard en genoemd naar Linh Huynh Teppans uit Zweden.
Hoya 'Linh' is een X tussen Hoya MB001 en Hoya davidcummingii.